„Sófókles“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 3:
 
==Tilvitnanir==
{{Tilvitnun|Sá sem biður um lengra [[líf]]<br>en löngum var talið [[hóf]]i næst,<br>þykir mér haldinn hugar-glöpum,<br>[[heimska]] vekur upp slíka bæn.<br>Því árin fylla sín forðabúr<br>fremur af þraut en yndi;<br>[[gleði]]n hopar við ævinnar mundangs-mark.|útskýring = ''Ödípús í Kólonos'' 1211-1220 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
{{Tilvitnun|Sá sem biður um lengra [[líf]]
 
en löngum var talið [[hóf]]i næst,
 
þykir mér haldinn hugar-glöpum,
 
[[heimska]] vekur upp slíka bæn.
 
Því árin fylla sín forðabúr
 
fremur af þraut en yndi;
 
[[gleði]]n hopar við ævinnar mundangs-mark.|útskýring = ''Ödípús í Kólonos'' 1211-1220 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
 
Lína 21 ⟶ 9:
 
 
{{Tilvitnun|Margt er undrið, og mun þó víst<br>maðurinn sjálfur undur stærst.|útskýring = ''Antígóna'' 323-333 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
maðurinn sjálfur undur stærst.|útskýring = ''Antígóna'' 323-333 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
{{Tilvitnun|Hugvit mannsins og máttug [[snilld]]<br>margan dregur á tæpan stig,<br>einn til heilla og hinn til falls.|útskýring = ''Antígóna'' 363-365 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
{{Tilvitnun|Hugvit mannsins og máttug [[snilld]]
 
{{Tilvitnun|Hitt er óbrigðult enn sem fyrr<br>öllu mennsku, að hóflaust líf<br>hreppir að lokum hóflaust [[böl]].|útskýring = ''Antígóna'' 611-613 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
margan dregur á tæpan stig,
 
einn til heilla og hinn til falls.|útskýring = ''Antígóna'' 363-365 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
 
{{Tilvitnun|Hitt er óbrigðult enn sem fyrr
 
öllu mennsku, að hóflaust líf
 
hreppir að lokum hóflaust [[böl]].|útskýring = ''Antígóna'' 611-613 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
 
Lína 43 ⟶ 21:
 
 
{{Tilvitnun|Þeim sem [[guð]]irnir vilja verst,<br>villa þeir sýn á illt og gott;<br>verða þá stopul stundargrið.|útskýring = ''Antígóna'' 622-625 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}
 
villa þeir sýn á illt og gott;
 
verða þá stopul stundargrið.|útskýring = ''Antígóna'' 622-625 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}