„Platon“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Cessator (spjall | framlög)
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 12:
{{Tilvitnun|Ég neita því, Kallíkles, að það sé hin mesta lítilmennska að láta slá sig saklausan utan undir eða að líkami manns eða pyngja verði að þola einhverjar raunir. Ég held fram að það sé meiri lítilmennska að slá og skera mig eða mína saklausa en fyrir mig að þola þetta. Sama á við um þjófnað, mannrán innbrot og hvaða glæpi sem er: þeir eru verri fyrir þann sem drýgir þá en hinn sem fyrir þeim verður.|útskýring = Sókrates í ''Gorgíasi'' 508D-E (þýð. Eyjólfs Kjalars Emilssonar)}}
 
{{Tilvitnun|Við eigum á hvorki að gjalda rangt með röngu, né gera nokkrum manni illt, hvað sem við verðum að þola af honum.|útskýring = Sókrates í ''Krítoni'' 49 (þýð. Sigurðar Nordal)}}
 
{{Tilvitnun|Að mínu mati verðum við því fyrst að gera greinarmun og spyrja hvað það er sem ætíð er en verður aldrei; og hvað er það sem er sífellt verðandi en er aldrei. Það sem er höndlað af skilningi og skynsemi er ávallt samt við sig. En viðfang skoðunar með hjálp skynjunar er alltaf verðandi og hverfandi en er aldrei í raun.|útskýring = ''Tímajos'' 27D-28A.}}