„Kristnihald undir Jökli“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Steinninn (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 4:
{{tilvitnun|kvikmynd =<poem>
{{persóna|Hnallflóra}} Er það biskupinn?
{{persóna|Umbi}} O'nei, það er nú ekki svo vel.
</poem>}}
}}
 
{{bil}}
 
{{tilvitnun|kvikmynd =<poem>
{{persóna|Séra Jón}} Ég var að vona að biskup muni koma sjálfur. Mér þykir svo gaman að, að... ræða við kallinn. Okkur kemur ekki saman um neitt.
</poem>}}
}}
 
{{bil}}
 
{{tilvitnun|kvikmynd =<poem>
{{persóna|Séra Jón}} Áður fyrr þegar ég var þreyttur hlakkaði ég til að sofna út fyrir Jöklinum á kvöldin. Ég hlakkaði líka til að vakna til hans á morgni. Nú er ég farinn að hlakka til að deyja og ganga í Jökulinn.
</poem>}}
}}
 
{{bil}}
Lína 23:
{{tilvitnun|kvikmynd =<poem>
{{persóna|Séra Jón}} Guð hefur þann kost að það er hægt að finna honum sæti hvar sem er, í hverju sem er.
{{persóna|Umbi}} Til að mynda nagla?
</poem>}}
}}
 
{{bil}}
Lína 31:
{{persóna|Séra Jón}} Ég bauð honum að koma og tjalda bak við kirkjuna þegar ég væri sestur í bú og kvæntur. Hann kom ekki fyrr en 33 árum seinna með veiðistöng, byssu og sagðist vera kominn til að tjalda.
{{persóna|Umbi}} Já en, hvað með þetta húsið?
{{persóna|Séra Jón}} Ég lít á það sem tjald.
</poem>}}
}}
 
{{bil}}
 
{{tilvitnun|kvikmynd =<poem>
{{persóna|Umbi}} Það er best að fara að setja glugga í kirkjuna.
</poem>}}
}}
 
{{bil}}
 
{{tilvitnun|kvikmynd =<poem>
{{persóna|Biskup}} Elstu leiðir út úr ógöngum eru venjulega þær viturlegustu og vekja minnsta athygli. Ég ætla mér ekki að gera neitt.
</poem>}}
}}
 
== Leikendur ==