„Platon“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 10:
{{Tilvitnun|Að mínu mati verðum við því fyrst að gera greinarmun og spyrja hvað það er sem ætíð er en verður aldrei; og hvað er það sem er sífellt verðandi en er aldrei. Það sem er höndlað af skilningi og skynsemi er ávallt samt við sig. En viðfang skoðunar með hjálp skynjunar er alltaf verðandi og hverfandi en er aldrei í raun.|útskýring = ''Tímajos'' 27D-28A.}}
{{Tilvitnun|En að rétt meining og [[þekking]] séu sitt hvað, það sýnist mér ekki vera einber ágiskun, heldur er þetta einn af örfáum hlutum sem ég held ég gæti talið til þess sem ég veit.|útskýring = Sókrates í ''Menoni'' 98B (þýð. Sveinbjarnar Egilssonar)}}
{{Tilvitnun|Ef við getum ekki fræðzt af öðrum eða fundið sannleikann sjálfir, þá hljótum við að kjósa þá [[skoðun]] manna, sem örðugast er að hrekja og láta berast á henni eins og á fleka um ólgusjó þessa lífs.|útskýring = Simmías í ''Fædoni'' 85 (þýð. Sigurðar Nordal)}}
{{Tilvitnun|Það er göfgandi að stunda heimspeki í menntunarskyni, og unglingi er alls engin vansæmd að því. En ef maður er fulltíða og tekinn að eldast og leggur enn stund á heimspeki, þá verður hann hlægilegur, Sókrates. Ég ber sömu tilfinningar til heimspekinema og til lítilla barna sem hjala og leika sér.|útskýring = Kallíkles í ''Gorgíasi'' 485A-B (þýð. Eyjólfs Kjalars Emilssonar)}}
| |||