„Sófókles“: Munur á milli breytinga

==Tilvitnanir==

{{Tilvitnun|Sá sem biður um lengra [[líf]]<br>en löngum var talið [[hóf]]i næst,<br>þykir mér haldinn hugar-glöpum,<br>[[heimska]] vekur upp slíka bæn.<br>Því árin fylla sín forðabúr<br>fremur af þraut en yndi;<br>[[gleði]]n hopar við ævinnar mundangs-mark.|útskýring = ''Ödípús í Kólonos'' 1211-1220 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|Að hugsa sér hvað menn sem hugsa, hugsa rangt!|útskýring = ''Antígóna'' 323 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|Margt er undrið, og mun þó víst<br>maðurinn sjálfur undur stærst.|útskýring = ''Antígóna'' 323-333 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|Hugvit mannsins og máttug [[snilld]]<br>margan dregur á tæpan stig,<br>einn til heilla og hinn til falls.|útskýring = ''Antígóna'' 363-365 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|Hitt er óbrigðult enn sem fyrr<br>öllu mennsku, að hóflaust líf<br>hreppir að lokum hóflaust [[böl]].|útskýring = ''Antígóna'' 611-613 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|Og það er hvers manns æðsta boð að leggja mátt sinn allan fram í annars hag.|útskýring = ''Ödípús konungur'' 314-315 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|Þeim sem [[guð]]irnir vilja verst,<br>villa þeir sýn á illt og gott;<br>verða þá stopul stundargrið.|útskýring = ''Antígóna'' 622-625 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}

{{Tilvitnun|[[Tími]]nn er mildur guð sem græðir.|útskýring = ''Elektra'' 179 (þýð. Helga Hálfdanarsonar)}}