„Platon“: Munur á milli breytinga

'''[[W:Platon|Platon]]''' (427 – 347 f.Kr.) var forngrískur heimspekingur.

 

{{Tilvitnun|Guð veit hvort þetta er satt. En það sem ég sé kemur mér alltént svona fyrir sjónir: á hinstu mörkum þess sem þekkt verður er frummynd hins góða, og erfitt er að festa sjónir á henni. En sá sem sér hana hlýtur að álykta að hún sé orsök alls þess sem er rétt og [[Fegurð|fagurt]] og að hún sé foreldri ljóssins í hinum sýnilega heimi og gjafara þess; ennfremur að á hinu huglæga sviði, þar sem hún er sjálf drottning, sé hún höfundur [[Sannleikur|sannleika]] og hugsunar...|útskýring = Sókrates í ''Ríkinu'' 517B-C (þýð. Eyjólfs Kjalars Emilssonar)}}

{{Tilvitnun|Og vissulega er sá sæll og [[Hamingja|hamingjusamur]] sem lifir vel, en sá sem lifir illa hið gagnstæða.|útskýring = Sókrates í ''Ríkinu'' (þýð. Eyjólfs Kjalars Emilssonar)}}

{{Tilvitnun|Það er göfgandi að stunda heimspeki í menntunarskyni, og unglingi er alls engin vansæmd að því. En ef maður er fulltíða og tekinn að eldast og leggur enn stund á heimspeki, þá verður hann hlægilegur, Sókrates. Ég ber sömu tilfinningar til heimspekinema og til lítilla barna sem hjala og leika sér.|útskýring = Kallíkles í ''Gorgíasi'' 485A-B (þýð. Eyjólfs Kjalars Emilssonar)}}

 

{{Wikipedia}}